موجیـــم که آسودگیِ ما عـــدَمِ ماست

خونِ دل از این دیده چکان در قلمِ ماست
امروز وطن تلخ ترین دردو غمِ ماست
این شعر زِ ما مانَدو این بیش و کمِ ماست
ایران شده معشوقه و یکتا صنمِ ماست
موجیـــم که آسودگیِ ما عـــدَمِ ماست

امروز وطن زخمی و تنها و غریب است
برخیز، وطن در کف عفریتِ مهیب است
در سلسلۀ ظلم فقط مکرو فریب است
ایران، سَرِ ما پیشتر از هر قدمِ ماست
موجیـــم که آسودگیِ ما عـــدَمِ ماست

من میلِ وطن دارم و نسلَم که عرب نیست
لبنان و فلسطین که مرا اصل و نسب نیست
ظلمتکده شد کشورِ من، جایِ طرب نیست
ایران، بخدا دغدغۀِ دَم به دمِ ماست
موجیـــم که آسودگیِ ما عـــدَمِ ماست

یاران، همه شب دیده تَرم تا به سحرگاه
آید چه زمان این غم و این غصّه بسر،آه
دلشادم از این جنبش و این خیزِشِ هرگاه
خرداد شدو وقتِ ادایِ قَسَمِ ماست
موجیـــم که آسودگیِ ما عـــدَمِ ماست